POSŁANIEC 3/2006

Samuelu ! Samuelu !

Samuel spał w przybytku Pańskim, gdzie znajdowała się Arka Przymierza. Wtedy Pan zawołał Samuela, a ten odpowiedział: Oto jestem. Potem pobiegł do Helego mówiąc mu: Oto jestem: przecież mię wołałeś. Heli odrzekł: Nie wołałem cię, wróć i połóż się spać. Położył się zatem spać. Lecz Pan powtórzył wołanie: Samuelu!(...) Heli spostrzegł się, że to Pan woła chłopca. Rzekł więc Heli do Samuela: Idź spać! Gdyby jednak kto cię wołał, odpowiedz: Mów, Panie, bo sługa Twój słucha. Odszedł Samuel, położył się spać na swoim miejscu. Przybył Pan i stanąwszy zawołał jak poprzednim razem: Samuelu, Samuelu! Samuel odpowiedział: Mów, bo sługa Twój słucha. Samuel dorastał, a Pan był z nim. Nie pozwolił upaść żadnemu jego słowu na ziemię.

 Józefie, Wojciechu, Tadeuszu, Mario, Zofio, Krystyno... Pan wzywa nas nieustannie. Ważne żeby usłyszeć głos i odpowiedzieć „Oto jestem”. Odpowiedzieć mamie, która woła mnie do codziennej modlitwy, koledze który potrzebuje mojej pomocy, babci kiedy chce po prostu ze mną porozmawiać i księdzu kiedy zaprasza mnie na Wielkopostne Rekolekcje. Samuel słysząc swoje imię za każdym razem odpowiada wytrwale. Całe nasze życie jest odpowiedzią na wołanie. Pan woła nas przez ludzi, których stawia na naszej drodze. Czas Wielkiego Postu jest szczególnym czasem budzenia się i szukania głosu Pana.  Nie prześpijmy  tego wołania, bo czy Pan będzie wołał nas bez końca? Może to ostatnia szansa na przebudzenie w naszym życiu.

CZY JESTEŚMY SAMI NA TYM ŚWIECIE?

  Tsunami, powodzie, lawiny błotne, zawalone dachy i ludzie, którzy nagle odchodzą w tak tragicznych okolicznościach. Dlaczego Bóg tak bardzo nas doświadcza? Czy kiedy to wszystko się dzieje odwraca od nas wzrok? Ile jeszcze katastrof, ile osobistych, pojedynczych tragedii? Tylko czy naszym małym rozumem możemy pojąć i zrozumieć to wszystko? Jakże na miejscu wydaje się zasłyszana opowieść o człowieku, który umarł i po śmierci spotyka Jezusa. Pan pokazuje mu drogę jego życia:  Wyraźnie odciśnięte  ślady człowieka, a obok ślady Jezusa. Byłem z Tobą zawsze – mówi Pan . Lecz nagle podwójny ślad przechodzi w samotnie odbite stopy... – Tu widać, że musiałem radzić sobie sam!  Dlaczego opuściłeś mnie Panie w tych najtrudniejszych momentach  życia? – pyta człowiek. Na to Jezus odpowiada:

„ To nie są twoje ślady. W tych najtrudniejszych chwilach brałem Cię na ręce...”

Pamiętajmy, że Pan Bóg nie obarcza nas Krzyżem, którego nie moglibyśmy udźwignąć. Czasem wysyła nam Szymona z Cyreny.

RÓŻE RÓŻAŃCOWE

Różaniec Święty jest piękną modlitwą bliską sercu wielu z nas. Szczególnie ważny jest jednak dla Róż Różańcowych, których członkowie każdego dnia odmawiają jedną jego część bądź tajemnicę.  Zanim jeszcze powstała Parafia pod wezwaniem św. Rodziny, na terenie Burowa, Balic i Szczyglic działały Róże Różańcowe gromadzące dorosłych.
Kiedy zawiązała się nasza wspólnota, grupa dzieci i młodzieży zapragnęła włączyć się we wspólną modlitwę. Od tego czasu spotykają się co tydzień w kaplicy, aby u stóp Pana Jezusa, ukrytego w tabernakulum, zanosić prośby do Jego Najświętszej Matki. W swojej modlitwie pamiętają o naszej parafii, rodzinach, a także wielu problemach współczesnego świata jak bezrobocie czy też wkradający się w codzienne życie brak wzajemnej miłości i życzliwości między ludźmi.

Jednak obok intencji nikt nie zapomina o najważniejszym elemencie Różańca Świętego jakim jest rozważanie tajemnic z życia Matki Bożej i Pana Jezusa.  Niosą one zawsze aktualne treści i wartości, które wprowadzone w życie pozwalają rozsiewać wokół siebie nasiona wspaniałych róż jakimi są dobre uczynki, które wzrastają i kwitną  na chwałę Panny Maryi i Jej Syna.

/MMP/

WYNIKI KONKURSU LITERACKIEGO „List do Pana Boga”

I MIEJSCE – Katarzyna Puchalska lat 9

Wyróżnienie – Żaneta Pierzchała lat 11

Witaj Panie Boże

  Kochany Ojcze chciałabym Ci powiedzieć, że nie mogę się doczekać kiedy przyjdziesz do mojego małego serduszka. Bardzo się cieszę, że moja klasa będzie pierwszą, która Cię przyjmie w nowo powstałej parafii. A komunii nam udzieli nasz miły i fantastyczny ksiądz proboszcz Jerzy. Panie Boże proszę czekaj na mnie jeszcze te dwa miesiące i miej mnie w swej opiece bym w zdrowiu mogła Cię przyjąć.

Kasia Puchalska lat 9